Z góry dzieki 
Rodzaje terenów , jazdy - Nazwa
Rodzaje terenów , jazdy - Nazwa
Siemka , mógłby mi ktos napsiać po koleji o co chodzi w fr , slope itd ? Oraz skróty bo czuje sie niedouczony , a nie znalazłem na forum tematu w którym było by to opisane Z góry dzieki
Z góry dzieki Freeride – relatywnie nowa, nieformalna dyscyplina sportów ekstremalnych, bardzo podobna do dyscypliny downhill, polegająca na zjazdach przy pomocy specjalnego, przystosowanego do tego roweru. W ostatnich latach rozwija się błyskawicznie i stała się najbardziej popularną dyscypliną kolarstwa ekstremalnego.
Wyrażenie „freeride” stosowane jest również w windsurfingu, snowbordzie, narciarstwie do określenia ekstremalnej „jazdy” w trudnym terenie – duże zafalowanie, poza przygotowanymi trasami. W przypadku sportów zimowych zazwyczaj w stromym terenie wysokogórskim po dziewiczych trasach. W tym znaczeniu freeride traktowany jest jako osobna dyscyplina snowboardowa, w przeciwieństwie do freestyle'u, czyli ewolucji wykonywanych na specjalnie przygotowanym do tego stoku.
Zjazdy najczęściej odbywają się na górskich szlakach, leśnych przełajach, opuszczonych kamionkach czy dawnych poligonach wojskowych. Freeride w Polsce od roku 2003 stał się popularny. Formalnie rozgrywaną odmianą freeride jest slopestyle.
Downhill (DH, po polsku "zjazd") – jedna z ekstremalnych odmian kolarstwa górskiego, polegająca na indywidualnym zjeździe rowerem na czas po stromych, naturalnych stokach. Ścieżki zjazdowe są często bardzo wąskie, kamieniste czy poprzecinane wystającymi korzeniami. Nierzadko są też urozmaicone uskokami o różnej wysokości (dropami), które są najbardziej widowiskowe, lecz są też powodem najbardziej niebezpiecznych wypadków w zjeździe. Startujący zazwyczaj wypuszczani są na trasę z przerwami 30 sekundowymi (od najwolniejszego do najszybszego), jeden przejazd zazwyczaj zabiera od 2 do 5 minut. Czas przejazdu jest mierzony za pomocą "bramek" przez które przejeżdża zawodnik (podobnie jak w zjeździe narciarskim). Miejsca w klasyfikacji są poukładane według najszybszych czasów, wyścigi często wygrywane są ułamkami sekund.
Dirt jumping, dirt – dyscyplina rowerowa odbywająca się na specjalnie przygotowanym torze (zbudowanego najczęściej z hop ziemnych - dirtów) z zastosowaniem rowerów BMX lub MTB. Polega na wykonywaniu skoków i w ich trakcie różnych ewolucji w powietrzu (szczegółowa lista znajduje się poniżej).
Najczęściej rower dirtowy nie posiada amortyzacji tylnego koła, i jest hybrydą BMX i MTB. Ramy dirtowe są sztywne oraz bardzo wytrzymałe, przeważnie w rozmiarach 12-15 by umożliwić niektóre triki np. can-can. Rowery do skoków posiadają głównie amortyzację przedniego koła (nie dotyczy BMX) o skoku amortyzatora ok. 80–130 mm.
Początki dirtu sięgają lat 70. w USA, obecnie jest to jedna z najbardziej widowiskowych dyscyplin sportowych, zdobywająca coraz więcej zwolenników na świecie.
Four Cross (4X) – przypomina charakterem dual, ale na trasę jest wypuszczanych jednocześnie po czterech zawodników, z których dwóch przechodzi do dalszych eliminacji[1].
Trasy 4X są nieco mniej strome niż w dualu i mogą się nawet miejscami lekko wznosić, jednak jest to trasa technicznie trudna – występuje duża ilość skoczni różnej wielkości – hopek, które znacznie zwiększają poziom trudności szybkiego przejazdu i nierzadko są przyczyną wypadków. Trasy są też znacznie szersze od tych w dualu, co umożliwia łatwiejsze wyprzedzanie i stosowanie rozmaitych taktyk. 4X jest bezpieczniejszy od dualu i przy tym bardziej widowiskowy, a same zawody trwają dwa razy krócej przy tej samej liczbie zawodników. Wszystko to spowodowało, że 4X stopniowo wyparł dual.
Od 2002 r. Union Cycliste Internationale zaprzestało przeprowadzania serii zawodów Pucharu Świata w dualu i zastąpiło je Pucharem Świata w 4X[2].
W 2004 r. Mistrzostwa Europy w 4X odbyły się w Szczawnie Zdroju, na Słonecznej Polanie. Główne polskie ośrodki 4X to Szczawno Zdrój, Rybnik, Warszawa, Toruń, Bydgoszcz, Kieźliny, Poznań, Trójmiasto i chorzowski WPKiW.
Polskie tory do four crossu wraz z dokładnymi lokalizacjami na mapie zebrane przez promujący tą dyscyplinę portal internetowy. [3] Stan na rok 2009:
Maraton MTB (ang: bike-marathon) - dyscyplina kolarstwa górskiego, polegająca na ściganiu się kolarzy na długiej, wytrzymałościowej trasie o zmiennym profilu i zmiennej nawierzchni.
Cross-country (XC) – jedna z konkurencji kolarstwa górskiego polegająca na ściganiu się zawodników na specjalnie przygotowanej trasie, którą pokonują kilka razy.
Konkurencja cross-country jest w programie mistrzostw świata od początku ich istnienia. W dyscyplinie tej rozgrywane są także mistrzostwa krajowe oraz kontynentalne. XC pojawiło się na Igrzyskach Olimpijskich w 1996 roku w Atlancie. Puchar świata rozgrywany jest od 1991 roku. W Polsce najbardziej znane zawody cross-country dla profesjonalistów to Grand Prix MTB organizowane przez Lang Team. Popularnością wśród amatorów cieszą się zawody takie jak: Family Cup, Thule Cup, Decathlon Bike Cup.
Enduro to zabawa z szybkością, grawitacją i wymagającym terenem. Jazda w deszczu, upale i zimnie, byle w pięknych i ciekawych miejscach. Właśnie to jest kwintesencją kolarstwa górskiego i to znajdziecie w "Enduro Me" - filmie, który opowiada o najciekawszych miejscach do uprawiania MTB w Polsce.
Street MTB – styl jazdy na rowerach górskich po mieście. Polega na kreatywnym wykorzystaniu infrastruktury miejskiej poprzez wykonywanie trików na różnych przeszkodach, np. ławkach, schodach, murkach itp.
Wyrażenie „freeride” stosowane jest również w windsurfingu, snowbordzie, narciarstwie do określenia ekstremalnej „jazdy” w trudnym terenie – duże zafalowanie, poza przygotowanymi trasami. W przypadku sportów zimowych zazwyczaj w stromym terenie wysokogórskim po dziewiczych trasach. W tym znaczeniu freeride traktowany jest jako osobna dyscyplina snowboardowa, w przeciwieństwie do freestyle'u, czyli ewolucji wykonywanych na specjalnie przygotowanym do tego stoku.
Zjazdy najczęściej odbywają się na górskich szlakach, leśnych przełajach, opuszczonych kamionkach czy dawnych poligonach wojskowych. Freeride w Polsce od roku 2003 stał się popularny. Formalnie rozgrywaną odmianą freeride jest slopestyle.
Downhill (DH, po polsku "zjazd") – jedna z ekstremalnych odmian kolarstwa górskiego, polegająca na indywidualnym zjeździe rowerem na czas po stromych, naturalnych stokach. Ścieżki zjazdowe są często bardzo wąskie, kamieniste czy poprzecinane wystającymi korzeniami. Nierzadko są też urozmaicone uskokami o różnej wysokości (dropami), które są najbardziej widowiskowe, lecz są też powodem najbardziej niebezpiecznych wypadków w zjeździe. Startujący zazwyczaj wypuszczani są na trasę z przerwami 30 sekundowymi (od najwolniejszego do najszybszego), jeden przejazd zazwyczaj zabiera od 2 do 5 minut. Czas przejazdu jest mierzony za pomocą "bramek" przez które przejeżdża zawodnik (podobnie jak w zjeździe narciarskim). Miejsca w klasyfikacji są poukładane według najszybszych czasów, wyścigi często wygrywane są ułamkami sekund.
Dirt jumping, dirt – dyscyplina rowerowa odbywająca się na specjalnie przygotowanym torze (zbudowanego najczęściej z hop ziemnych - dirtów) z zastosowaniem rowerów BMX lub MTB. Polega na wykonywaniu skoków i w ich trakcie różnych ewolucji w powietrzu (szczegółowa lista znajduje się poniżej).
Najczęściej rower dirtowy nie posiada amortyzacji tylnego koła, i jest hybrydą BMX i MTB. Ramy dirtowe są sztywne oraz bardzo wytrzymałe, przeważnie w rozmiarach 12-15 by umożliwić niektóre triki np. can-can. Rowery do skoków posiadają głównie amortyzację przedniego koła (nie dotyczy BMX) o skoku amortyzatora ok. 80–130 mm.
Początki dirtu sięgają lat 70. w USA, obecnie jest to jedna z najbardziej widowiskowych dyscyplin sportowych, zdobywająca coraz więcej zwolenników na świecie.
Four Cross (4X) – przypomina charakterem dual, ale na trasę jest wypuszczanych jednocześnie po czterech zawodników, z których dwóch przechodzi do dalszych eliminacji[1].
Trasy 4X są nieco mniej strome niż w dualu i mogą się nawet miejscami lekko wznosić, jednak jest to trasa technicznie trudna – występuje duża ilość skoczni różnej wielkości – hopek, które znacznie zwiększają poziom trudności szybkiego przejazdu i nierzadko są przyczyną wypadków. Trasy są też znacznie szersze od tych w dualu, co umożliwia łatwiejsze wyprzedzanie i stosowanie rozmaitych taktyk. 4X jest bezpieczniejszy od dualu i przy tym bardziej widowiskowy, a same zawody trwają dwa razy krócej przy tej samej liczbie zawodników. Wszystko to spowodowało, że 4X stopniowo wyparł dual.
Od 2002 r. Union Cycliste Internationale zaprzestało przeprowadzania serii zawodów Pucharu Świata w dualu i zastąpiło je Pucharem Świata w 4X[2].
W 2004 r. Mistrzostwa Europy w 4X odbyły się w Szczawnie Zdroju, na Słonecznej Polanie. Główne polskie ośrodki 4X to Szczawno Zdrój, Rybnik, Warszawa, Toruń, Bydgoszcz, Kieźliny, Poznań, Trójmiasto i chorzowski WPKiW.
Polskie tory do four crossu wraz z dokładnymi lokalizacjami na mapie zebrane przez promujący tą dyscyplinę portal internetowy. [3] Stan na rok 2009:
Maraton MTB (ang: bike-marathon) - dyscyplina kolarstwa górskiego, polegająca na ściganiu się kolarzy na długiej, wytrzymałościowej trasie o zmiennym profilu i zmiennej nawierzchni.
Cross-country (XC) – jedna z konkurencji kolarstwa górskiego polegająca na ściganiu się zawodników na specjalnie przygotowanej trasie, którą pokonują kilka razy.
Konkurencja cross-country jest w programie mistrzostw świata od początku ich istnienia. W dyscyplinie tej rozgrywane są także mistrzostwa krajowe oraz kontynentalne. XC pojawiło się na Igrzyskach Olimpijskich w 1996 roku w Atlancie. Puchar świata rozgrywany jest od 1991 roku. W Polsce najbardziej znane zawody cross-country dla profesjonalistów to Grand Prix MTB organizowane przez Lang Team. Popularnością wśród amatorów cieszą się zawody takie jak: Family Cup, Thule Cup, Decathlon Bike Cup.
Enduro to zabawa z szybkością, grawitacją i wymagającym terenem. Jazda w deszczu, upale i zimnie, byle w pięknych i ciekawych miejscach. Właśnie to jest kwintesencją kolarstwa górskiego i to znajdziecie w "Enduro Me" - filmie, który opowiada o najciekawszych miejscach do uprawiania MTB w Polsce.
Street MTB – styl jazdy na rowerach górskich po mieście. Polega na kreatywnym wykorzystaniu infrastruktury miejskiej poprzez wykonywanie trików na różnych przeszkodach, np. ławkach, schodach, murkach itp.
Re:
Vinrael pisze:adiko - z wikipedii każdy głupi może przekleić
Po to ona jest
-
Nieznajomy1596
- Posty: 758
- Rejestracja: 08.05.2014 13:31:08
- Lokalizacja: Cieszyn
- Kontakt:
-
Nieznajomy1596
- Posty: 758
- Rejestracja: 08.05.2014 13:31:08
- Lokalizacja: Cieszyn
- Kontakt:
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 2 gości